جدول لیگ برتر

1-      شکست 5 بر صفر آنهم در اولین حضور مورینیو در الکلاسیکو برایش درس بزرگی داشت. آقای خاص تصور می کرد که در رئال با وجود ستارگانی همچون اوزیل، دی ماریا ، ژاوی آلونسو و رونالدو می تواند برخلاف چلسی و یا اینتر ، در برابر بارسا بر سر مالکیت توپ بجنگد. ولی ان شکست به او یاد داد که برابر بارسا بایستی تیم خود را حول زمانی که "توپ ندارد" آرایش کند.

پیروزی در کوپا دل ری فصل گذشته، معلول آن شکست بود. و البته شرایط مسابقه و زمین مستایا ولی به هر حال نبوغ مورینیو بود که با قرار دادن په په برابر خط دفاع در چیدمان اولیه و استفاده از خصوصیات دفاعی و البته روحیه تهاجمی او برای تحت فشار قرار دادن هافبک های خلاق بارسا ، جام را به موزه برنابئو برد. همانروزها بود که رئال مورینیو نشان داد، کم کم یاد می گیرد که کهکشانی باشد ولی بدون توپ ، که بجنگد برای خراب کردن توپ بارسا، برای تخریب توان تهاجمی بارسا.

2-      الکلاسیکوی هشتم بود که استراتژی جدید مورینیو برابر بارسا پرده برداری شد. پرس فضا پیش از پرس توپ. هافبک های رئال به بهترین شکل ممکن، ژاوی، بوسکتس و فابرگاس را پرس فضا می کردند تا دفاع های بارسا در تدارک حملات، گزینه نزدیکی برای ارسال پاس نداشته باشند و مشکلات بارسا هم از همین جا آغاز شد. بارسا 3 بر یک برد ولی نیمه اول ، نیمه رئال بود. آلوز بعنوان اصلی ترین بازیساز بارسا در یک سوم میانی ، سایه رونالدو بالای سر خود میدید ، ژاوی و فابرگاس اسیر 3 هافبک رئال شده بودند و مسی مجبور شده بود تا زمین خودی عقب نشینی کند تا بتواند صاحب توپ شود. تدارک حملات بارسا دچار مشکل شده بود و مدافعین بارسا مجبور شدند در 45 دقیقه ابتدایی مسابقه، 15 پاس بلند به نیمه زمین رئال ارسال کنند و این یعنی DIRECT PLAY، یعنی بازی مستقیم ، نحوه ای از تدارک حملات که در بارسا کمتر دیده می شود. بنزما، دی ماریا و اوزیل، مامور بودند که حلقه محاصره را تنگتر کنند زمانیکه مدافعین بارسا به دنبال هافبکی آزاد و رها از پرس فضای رئالی ها می گشتند. پرس توپ بعد از پرس فضا شروع می شد و توپ از هافبک های بارسا دور می شد. 


3-      گواردیولا در شروع نیمه دوم، سیستم را 1-1-4-4 تغیر داد، بوسکتس به قلب دفاع رفت، پویول به دفاع چپ  و الوز به هافبک راست. حالا بارسا می توانست از حرکات طولی آلوز در سمت راست استفاده کند و با وجود چهار هافبک در یک سوم میانی ( آلوز، ژاوی ،فابرگاس و اینیستا) و وجود یک مدافع میانی ذاتا هافبک (با مهارت ارسال پاس بالا) یعنی بوسکتس، تدارک حملات تدریجی داشته باشد. بعد از انتقال توپ به یک سوم میانی و خط هافبک، سیستم بارسا انتقال طولی پیدا می کرد.آلوز و اینیستا به جلو حرکت می کردند و تبدیل به گوش های تهاجمی می شدند ، بوسکتس مانند یک لیبرو به یک خط جلوتر منتقل می شد و به یک هافبک دفاعی تبدیل می شد و سه مدافع به مرکز شیفت می شدند و خط دفاع 3نفره ایجاد می کردند. سیستم بارسا از 1-1-4-4 به 3-4-3 با 4 هافبک لوزی شکل تبدیل می شد.  "کوچینگ حین مسابقه" گواردیولا ، بارسا را پیروز الکلاسیکوی هشتم کرد


4-      آخرین الکلاسیکو با بلوغ مورینیو در مقابله با بارسا همراه بود. رئال به سیستم 3-3-4 چیدمان شد و په په در پست هافبک دفاعی قرار گرفت. استفاده از 3 فوروارد نشانه شجاعت مورینیو بود و شروع پرس توپ از نیمه زمین خودی نشانه هوشمندی . بازهم پرس فضا به بهترین شکل ممکن اجرا می شد ولی اینبار مهاجمین رئال در اکثر دقایق نیمه اول، پرس توپ را از نیمه زمین خودی شروع می کردند تا اجازه دهند خط دفاع بارسا به جلو حرکت کند و منطقه هدف برای اجرای ضد حملات ایجاد شود. نکته مهم شجاعت مورینیو در پذیرفتن این موضوع بود که باید توپ را به بارسا بدهد و برای تملک مجدد در یک سوم میانی و استفاده از ضد حملات برنامه ریزی کند، آنهم در استادیوم برنابئو و برابر چشمان 80 هزار رئالی.

بازهم رونالدو مامور مهار آلوز بود با این تفاوت که اینبار در یک سوم میانی زمین این ماموریت را بر عهده داشت و این یعنی نزدیک تر شدن به خط دفاع رئال (پوشش بیشتر) و دادن فضا به آلوز و خط دفاع بارسا برای جلو کشیدن و این یعنی ایجاد فضا پشت خط دفاع بارسا برای اجرای ضد حملات. گل رئال هم به همین شکل به ثمر رسید و رونالدو در نیمه اول 5 مرتبه در این فضا صاحب توپ و موقعیت شد.

استفاده از آلتین تاپ در سمت راست خط دفاع رئال، تدبیر مناسبی برای مقابله با اینستا بود. مارکا، اینیستا را بعنوان بهترین بازیکن دیدار معرفی کرد ولی اینیستا برخلاف دیدار قبل که توانسته بود در 19 تقابل یک در مقابل یک برابر کونترائو، 13 مرتبه موفق عمل کند در این دیدار از 16 تقابل برابر آلتین تاپ تنها 5 مرتبه موفق بود.

مثلث میانه زمین رئال در نیمه اول توانست فضا را برای هافبک های بارسا کوچک کند و به همین دلیل ژاوی به عقب تر حرکت می کرد تا از زیر فشار آنها خارج شود و بتواند بازیسازی را انجام دهد. بارسا صاحب توپ بود ولی نمی توانست به باکس جریمه رئال نزدیک شود و از سوی دیگر اینیستا توسط آلتین تاپ مهار شده بود تا بارسا با مشکل مواجه شود.


5-      بارسا پیروز الکلاسیکوی نهم "مورینیو و بارسا " بود. 5مرتبه کرنر بارسا به یک شکل زده شد تا سرانجام پویول با این تاکتیک ایستگاهی دروازه رئال را باز کند و خوشحالی بعد از گل گواردیولا ارزش این گل را نشان داد.

رئال برابر هوادارانش توپ را به بارسا داد و بدنبال ضد حملات و استفاده موثر در زمان انتقال "از دفاع به حمله " بود و به همین دلیل مورینیو ترسو نامیده شد ولی بدون شک این روش بهترین راه مقابله با بارسا بود. نشانه این که بارسا از راهی به گل رسید که در هر فصل شاید به اندازه انگشتان یک دست هم آنگونه گلزنی نکرده باشد.( ضربات ایستگاهی غیر مستقیم)

آمار و البته نتیجه دیدار بیانگر موفقیت بارسا بود ولی نباید فراموش کرد که عامل اصلی این موفقیت، برتری روانی بازیکنان بارسا بود که بعد از پیروزی های متوالی در برنابئو ، به سطح بالایی از اعتماد به نفس رسیده اند و در سوی مقابل بازیکنان رئال با "ترمزهای روانی" در این دیدار وارد می شوند.

درست است که مالکیت توپ بازیکنان بارسا در این دیدار بیش از ال کلاسیکوی هشتم و یا ششم بوده است ولی موقعیت های گلزنی بارسا کمتر از تمام ال کلاسیکوهای گذشته ( بغیر از کوپا دل ری فصل قبل) بوده است. مسی آمار موفقیت پایین تری نسبت به دیدارهای گذشته داشت و تنها 2 ضربه به سمت دروازه رئال داشت در حالیکه در ال کلاسیکوهای قبلی به طور متوسط 3.8 ضربه در هر دیدار داشت. مورینیو به درستی تصمیم گرفت که از دروازه بارسا دور شود ولی شانس های کمتری برای گلزنی به بارسا بدهد. به همین دلیل آمار موفقیت ضربات بارسا پایین تر از گذشته بود و البته آمار حملات رئال به دروازه بارسا هم کاهش پیدا کرده بود.


رئال مورینیو شانس بیشتری از بارسا برای کسب لالیگا دارد (زیرا بارسا در حال گذار از سیستم 3-3-4 به 3-4-3 است و در تورنمنت بلند مدت، گاهی متزلزل عمل می کند)  ولی کوپا دل ری را از دست خواهد داد و احتمالا در دیدار رو در رو در جام قهرمانان اروپا هم از بارسا شکست خواهد خورد . مورینیو برای مقابله با حذف احتمالی از جام قهرمانان اروپا توسط بارسا، می بایست بر مسائل روانی تاکید کند و با "بازدارنده های ذهنی" بازیکنان رئال مقابله کند، رئالی که در دیدار رفت کوپا دل ری دیدیم ، شانس متوقف کردن بارسا در بعد تاکتیکی را دارد ولی تاکتیک همه فوتبال نیست و مطمئنا مورینیو این را بهتر از هر شخص دیگری می داند.